Zomer??? Winter???

Ik weet dat je in de maand april in Nederland er niet echt van op aan kunt wat het weer wordt: april doet wat ie wil..
Die kan ik er hier ook wel ingooien:
Vorige week zondag was het hier maar liefst 27 graden! Echt heerlijk! leek wel zomer!
Is het 5 dagen later en dan zit je midden in een enorme sneeuwstorm van drie dagen!! Met nu dus een pak van ongeveer 40 cm voor de deur! Echt zo bizar! Maar eigenlijk heeft het ook wel wat. Beetje afwisseling, en zo veel sneeuw, ook zeker leuk. Moet alleen nog wel wat oefenen met het lopen door de sneeuw. Met mijn eerste poging buiten ben ik al onderuit gegaan..heb je schijnbaar toch ervaring voor nodig. (of grotere voeten ;)

Mijn laatste week is al ingegaan! Dus nog maar een paar dagen stage! afgelopen week heb ik mijn presentatie in het ziekenhuis gegeven. Het is goed gegaan (zelfs zonder supporters vanuit NL ;) Het viel me niet mee om in het engels een presentatie te geven. Maar het is gelukkig allemaal erg goed gegaan. Ik kreeg zelfs weer de complimenten over mijn engelse spreekkunsten!
Verder heb ik weer 2 leuke weekenden gehad. De eerste was in Calgary bij Jenny, een oud huisgenootje die hier ook 2 weekjes heeft gewoond.
Calgary is opzich een leuke stad. Veel mooie parken en natuurlijk de Rocky Mountains een uurtje daar vandaan. Vanuit sommige hoger gelegen gedeeltes van de stad heb je dan ook een enorm mooi uitzicht daarop. Dit samen met de Olympische Spelen van 1988 (waar ze nog steeds enorm trots op zijn) maakt Calgary zo speciaal. Het is een erg grote stad. +/- 1 miljoen inwoners. En ongeveer al die inwoners hebben een vrijstaand huis MET tuin! Je begrijpt dus wel wat ik met groot bedoel. De stad is zo uitgestrekt! Je doet er ongeveer 60-90 minuten over om van de ene kant naar de andere kant van de stad te rijden zonder fille. Calgary is nog een behoorlijk nieuwe stad. Iets meer dan 100 jaar oud. Je ziet er dus ook geen mooie historische gebouwen. Downtown (het centrum) bestaat uit veel grote, enorm hoge, nieuwe moderne kantoorgebouwen en flats. Een heel ander sfeertje dus dan wanneer je door een Europese stad wandelt.
Ik heb een erg leuk weekend met Jenny gehad! We hebben veel geralexed, van het (toen nog) heerlijke weer genoten, lekker gewandeld, de stad bekeken, in leuke tentjes gegeten, leuk avondje met vrienden van haar gehad, en geshopt! :) ben goed geslaagd in een gave cowboy winkel! Vanaf volgende week ben ik namelijk niet de enige Hollander meer met een stoere cowboy hoed: Ook Joep ga ik 1 mei omtoveren tot Cowboy!!

Afgelopen weekend ben ik met Petra (huisgenootje) mee naar haar thuis in Rainier geweest. Een dorpje met 20 huizen, anderhalf uur van Medicine Hat vandaan waar allemaal farmers wonen. Waarvan zij er dus een zijn.
Zij wonen dus ECHT in de middle of nowhere! Helaas begon het dus enorm te sneeuwen en stromen toen we vrijdagavond aanreden en heb ik eigenlijk niets kunnen zien van die middle of nowhere..het zicht was ongeveer 50 meter. Wat dus ook erg jammer was. We konden het hele weekend nergens naar toe. We hadden leuke plannen om naar Calgary en het dinosaurus park te gaan, maar het was te gevaarlijk om de weg op te gaan. In plaats daarvan hebben we lekker gelambald. Ze heeft een leuke familie; een aardige man, een lief dochtertje en 2 zonen. Zondag ochtend zijn we met veel moeite terug gegaan naar Medicine Hat. Het was te gevaarlijk om zelf met de auto terug te rijden dus zijn we met de bus gegaan.
De wegen hier worden altijd iets hoger aangelegd dan het land en de berm. Zodat wanneer het waait de sneeuw er vanaf kan waaien. Wat dit weekend dus ook het geval was. Alleen het probleem van de berm is dan dat daar enorm veel sneeuw ligt en wanneer je daar in terecht komt je er met geen mogelijkheid meer uit kan. Zoals we bij enorm veel auto’s onderweg hebben gezien..gelukkig zijn wij niet in de berm belandt maar gewoon netjes met 2 uurtjes vertraging in Medicine Hat aangekomen.
Wel raar om zoiets hier mee te maken. De mensen hier gaan er veel gemakkelijker mee om. Ze accepteren het en leggen zich erbij neer. Kunnen we niet weg? Oke dan niet.
In Nederland is het EEN grote chaos. Mensen zijn in rep en roer. Ze weten niet wat ze ermee aanmoeten.
Het is hier nu nog steeds aan het sneeuwen. Vandaag dus een redelijk rustige dag gehad. Er zijn heel wat patiënten die het risico niet aan hebben gedurfd naar het ziekenhuis te komen.
En dit ook zonder af te bellen..Op de een of andere manier hechten de patiënten hier niet veel waarde aan. Het komt erg vaak voor dat ze niet op komen dagen. (wat dan weer verloren tijd voor de fysiotherapeuten is..) Terwijl ze hier een enorm te kort hebben. Ik heb vernomen dat de wachtlijst hier nu is gegroeid naar 180 patiënten! Met een wachttijd van ongeveer 3 tot 4 maanden! Misschien dat ze de methode groepsoefentherapie hier ook maar eens in moeten gaan voeren. Hier hebben ze namelijk geen groepsoefentherapie. ( Rosa! Ons gat in de markt! Even in het engels schrijven en verkopen die handleiding! ) Patiënten hebben de keuze om naar een particulieren praktijk te gaan maar dan moeten ze er zelf voor betalen aangezien de meeste mensen hiervoor niet verzekerd zijn. Tevens is het hier een stuk duurder dan in NL. En ja, wanneer het voor niets kan…de keuze is dan begrijpelijk.

Het is wel een raar idee dat ik over een paar dagen al klaar ben hier. Dat er al bijna 10 weken voorbij zijn. In het begin heb ik behoorlijk naar de laatste week uitgekeken. Sinds deze week ben ik me aan het realiseren dat het ergens ook wel jammer is dat deze 10 weken zo snel zijn gegaan. Het is een rare, aparte, interessante, vreemde, leuke en niet leuke ervaring om 10 weken van je eigen vertrouwde leventje en omgeving in NL weg te zijn. Alles is anders. De taal, de cultuur, de omgeving, de mensen, hun gewoonten, het weer, het eten, (de koffie) Op de een of andere manier voel je je dan zo klein en onwennig. Totaal niet op je plek. Maar op de een of andere manier wen je aan dingen. Als je er maar lang genoeg bent: Alles went. En dan blijkt dus dat het op een andere manier ook kan of ook leuk is of ook werkt.
Al kijk ik er nog steeds zo naar uit om over een maandje weer heerlijk te genieten van een verse boterham met kaas, fietspaden, lekkere koffie van thuis, de trein, terrasjes, bomen en groen gras, lekker kraanwater, kleine supermarkten, gezellige kroegjes, drukke steden…etc.
Oftewel..home sweet home…..

Ik ga nog even alles afronden hier de laatste week, voorbereidingen treffen op als het goed is een hele gave vakantie! En afscheid nemen van iedereen hier..Al zijn er niet veel mensen meer over. Al mijn huisgenoten op 1 na zijn al vertrokken, en ook Shannon (fysio student) is helaas afgelopen weekend vertrokken.
Maar er komt iemand heel gaafs voor in de plaats: volgende week donderdag ga ik mijn chauffeur van de camper ;) van het vliegveld halen!! :)

Gaat met jullie alles goed?
Hoop het!

Fijn weekend alvast daar!


Veel liefs Yvonne